Binnenkort is het al 5 jaar dat de oude munten zijn afgeschaft en de Euro verscheen in ons leven. 5 jaar al, die zijn wat mij betreft voorbijgevlogen.
Toch betrap ik er mezelf op dat ik voor de iets grotere bedragen nog steeds terugreken naar oude Belgische franken. Volgens dit artikel ben ik niet alleen. De Belgen zouden dit zelfs nog als meesten doen van de hele Europese Unie.
Vandaag las ik ook nog dit artikel, dat vermeldt dat ook de Nederlanders heimwee hebben naar hun gulden.
Volgens mij is ons tijdbeeld wat gekneed door nostalgie. Alles is duurder geworden zegt men. Volgens mij zou het leven sowieso duurder geworden zijn, inflatie weet je wel.
Feit is dat de Euro er is, en dat er geen enkele aanduiding voorlopig is dat deze snel zal verdwijnen. Oh zo handig trouwens dat als je even over de grens bent je gewoon in je vertrouwde munt kan blijven verder betalen hetgeen prijsvergelijkingen behoorlijk makkelijk maakt. Alhoewel zo de charme van het reizen wat verdwijnt, want vreemde valuta op zak hebben ruikt toch wel een beetje naar avontuur. Vanavond ben ik in Londen, dan zal ik die charme niet moeten missen. Daar is de Engelse pond nog steeds heer en meester. Die Britten durven wel eens voor meer dwarsliggen.
Zo anders dan in Slovenië, want zij worden vanaf januari het eerste land dat sinds de algemene invoering van de Euro mee komt spelen.
Euro's hebben nog een leuke bijkomstigheid, je kan ze volgen op hun reis door heel Europa, en daarvoor kan je hier terecht.
Labels: België, Engeland, euro, Europa, Frank, geld, Gulden, Nederland, Pond, Slovenië
