Herfstbraderij

Ik had vandaag een dagje vrij, het was mooi weer, dus besloot ik eens naar de braderij te wandelen.
Er was weer veel sfeer, veel verschillende zaken te koop.
Weerom een commercieel schot in de roos.

Ik zag ook vele groepen toeristen in de stad, Amerikanen, Nederlanders en zelf Limburgers en die waren allemaal blijkbaar blij verrast met het bruisende stadsleven dat in Mechelen gaande is.

Mechelen is nog lang niet dood.

Mexicaanse doodstraf

Lenin

 

Almost the end

Vandaag is het alweer de voorlaatste dag van ons verblijf hier in Hongarije. Het was weer geweldig.
Morgenavond zullen we weer met de grote zilveren vogel (in ons geval eigenlijk een paarse) landen op vaderlandse bodem. Het deed deugd om eens ergens anders te zijn, maar ik kom net zo graag thuis.
En wat heb ik een zin in een pak friet met mayonaise. Ik vrees dat ik altijd een typische Belg zal blijven.

Tot gauw Belgenlandje.

Groeten uit Hongarije

Ondertussen ben ik al 3 dagen in Hongarije, het is hier werkelijk schitterend weer.
Het heeft vrijdagavond nogal wat voeten in de aarde gehad om hier te geraken. Oorspronkelijk vertrok het vliegtuig om 21.45 dit is echter pas 3 uur s ochtends geworden door een probleem op de luchthaven van Rome, maar enfin we zijn er geraakt.

Nu ga ik wat verder genieten van het goede leven. Wat er exact was vertel ik later nog wel eens.

Eentje om het af te leren

Nog een nachtje slapen

Zoals ik eerder al vermeldde vertrek ik morgenavond op vakantie naar Hongarije.
Tien dagen is volledig weg, gezellig samen met de vrouw. Ik kijk er naar uit.
We hebben leuke dingen gepland, zoals een echt badhuis bezoeken, een kijkje nemen op Statue Island, gaan winkelen in Csarnok,...
Kortom te veel om op te noemen.
Het is het derde jaar op rij, en het blijft prachtig.

Ik heb schrik van de grote boze wolf

Ole!

Gisteren zijn we weer begonnen met het levenslange leerproces verder te zetten.
Het 2e jaar Spaans, en nog steeds samen met het vrouwke.
Tof om te zien dat het grootste deel van de bende van vorig schooljaar er nog steeds bijzit, weliswaar aangevuld met andere mensen die vorig jaar in andere klassen zaten.
Een dikke 22 man (en vrouw) waren present om de nieuwe leraar, Sr Torres, aan het werk te zien. Het was een hele andere aanpak als onze vorige maar dat zullen we wel gauw weer gewoon worden.
Verbazingwekkend trouwens hoeveel er na 2,5 maand weeral van kennis vervlogen was. Maar naarmate de les vorderde kreeg ik meerdere AHA-erlebnissen.
Ben is kerieus of het weer zo vlot als gaan als vorig jaar, een ding is zeker, het is eens iets anders en het houdt me van de straat.

Perfect soapdispenser

's Nachts na tweeën

Soms heb je van die nachten dat je de slaap niet kan vatten. Dat je eigenlijk weet dat je zou moeten, maar eigenlijk niet kan. Ik zit daar nu mee. Morgenochtend om 7.30 zal die hatelijke wekker weer afgaan en dient er zich weer een nieuwe werkdag aan. Maar eigenlijk voel ik me op dit moment nog te wakker om al onder de wol te kruipen. Het feit dat ik vandaag met de late shift tot 9 uur stond zal er wel voor iets tussen zitten neem ik aan. Het was sowieso al vrij druk op het werk en vanavond had ik ook weinig tijd om op adem te komen.
Het lijkt nu wel of mijn geest nu geniet van de rust, geen rinkelende telefoon, geen werk dat snel gedaan moet worden, gewoon rustig wat zitten typen op een klaviertje voor deze blog die misschien niemand leest. Maar het maakt mijn hoofd leeg, wie weet zou ik me dan zometeen wel bij mijn vrouwtje kunnen voegen. Om te slapen natuurlijk, want zij is al lang naar dromenland.


Ik hou wel van de stilte van de nacht, het mysterieuze, het geheime...
Als het aan mij lag zou ik er echt niet mee inzitten om s'nachts te werken, alleen daar zou mijn levensgezellin het niet mee eens zijn. En in elke relatie is het nu eenmaal geven en nemen uiteraard. Wie weet zou ik dan niet van de dag gaan houden want een mens zit soms tegendraads ineen.
Laat alles maar zoals het is, het is fijn zo.

Freedom Bags

zo kan je als achteloze toerist in londen rondlopen
zonder neergeschoten te worden

Need a break

Volgende week zondag zal ik niet in dit land doorbrengen. Komende vrijdagavond laat vertrekken mijn vrouwtje en ik voor 10 dagen naar Hongarije. Dan flaneer ik weer langs de oevers van de Donau in Boedapest, drinken we een Palinka, en eten we goelash (eigenlijk een soep, niet de stoofschotel zoals wij die kennen).

Ik kijk er naar uit om eens een dikke week met mijn lieve vrouw door te brengen.
Was het al maar zover.

Jong geleerd, oud gedaan.

Katrina

Ooit een zoete meisjesnaam,
maar die naam zal in de VS nooit meer hetzelfde klinken.
Niet na de ravage die ze heeft nagelaten in Louisiana.
Maar van in de ruimte levert het wel een mooi plaatje op.
Helaas is die mensen hun leed niet geleden daarmee.

Sterkte Louisianers!

Een beetje een jubileum

Vandaag is het dag 5 jaar geleden dat ik begon te werken op mijn huidige firma. Nog nooit ben ik ergens zo lang aan de slag geweest.
Ik weet nog goed hoe ik me voelde die 1 september 5 jaar geleden, vol vragen, vol verwachtingen.

Nu 5 jaar later ben ik er nog steeds, veel intern geroteerd, veel verschillende bazen gehad, maar toch nog steeds datzelfde bedrijf.

Met de laatste jobwissel in juli zit ik aan 5 verschillende diensten, alhoewel de eerste 4 wel waren in het eerste jaar dat ik er werkte.

Wie weet waar ik binnen weer 5 jaar zal staan.

Als ik een glazen bol had ....

Temptation