Opluchting

Gelukkig is het allemaal goed afgelopen, niet goed voor het stuurslot >:|

De takeldienst was hier vrij vlug. De man probeerde eerst nog met een schroevendraaier het ding open te krijgen toen dat niet lukte de wagen op en naar zijn garage.

Met de slijpschijf was het ding in een wip (van 2 minuten) open.
Leve de pechverhelpers en de goede bijstandverzekering.

Morgen zijn we dus weg, joepie!!

De wet van Murphy

... heeft weer toegeslagen.
Zoals ik eerder al vermeldde vertrekken we morgen naar Hongarije. We doen dit met de wagen van mijn ouders, aangezien dat een zwaardere wagen is en op diesel rijdt. Dat is heel wat goedkoper. Om zeker te zijn dat me niets zou overkomen zoals een gestolen voertuig raadde mijn schoonvader aan om een extra stuurslot aan te schaffen om de wagen extra te beveiligen. Wat ik ook deed dus. Vanavond was ik de wagen aan het inladen om morgenochtend te vertrekken en wilde ik dat stuurslot dus ook al eens testen. Het ging dicht. Zonder probleem. Klikvast.
Maar toen ik het weer open wilde maken brak het sleuteltje af en het slot bleef dicht.
Kun je mijn verontwaardiging en eerlijk gezegd ook woede voorstellen?
Hier zit ik nu, met een perfect tegen diefstal beschermde wagen, alleen kan ik het niet meer open krijgen.
Verdomme toch.
Gelukkig ben ik zo bijdehand geweest om een bijkomende bijstandsverzekering te nemen voor de wagen, een mens weet niet wat er allemaal kan gebeuren en zodoende ben ik steeds verzekerd van pechbijstand. Net gebeld naar AXA en ze gingen meteen iemand sturen om eens een kijkje te nemen. Hopelijk doet ie meer en kan hij het open krijgen zodat we morgen alsnog kunnen vertrekken. Ergens ben ik wel blij dat het hier gebeurd is en niet in Oostenrijk. Maar de eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik er toch niet 100% gerust in ben.
Bang afwachten is nu de boodschap.

Kleine Didier

Op een dag verhuist de kleine Didier naar de buiten en koopt bij een oude boer een ezel voor 100 EUR.
De boer moet de ezel de dag erop bij Didier thuis brengen, maar die bewuste
voormiddag .

- "Sorry jongen, maar ik heb slecht nieuws : mijn ezel lag deze ochtend dood
toen ik hem wilde voederen."
- "Wel dan, geef me gewoon mijn 100 EUR terug."
- "Maar dat kan ik niet. Ik heb alles al uitgegeven ..."
- "Wel goed dan, breng me dan toch die ezel maar."
- "En wat ga je er wel mee doen, dan ?"
- "Wel, ik ga hem als prijs verloten in een tombola."
- "Maar je kunt toch geen dode ezel verloten !"
- "Zeker weten van wèl !! Ik zal gewoon aan niemand zeggen dat ie dood is."

Daarop bedenkt de boer dat het eigenlijk zijn probleem niet is, en vindt dat
hij het voorstel van de jongen niet moet afkeuren.
En hij levert dus de dode ezel af bij de kleine Didier.

Eén maand later loopt de boer nog eens bij de kleine Didier langs :

- "En, jongen, hoe is het nu met mijn dode ezel afgelopen ?"
- "Wel, zoals ik je al zei : ik heb hem verloot. Ik heb in het totaal 500
tombolabiljetten van 2 EUR/stuk verkocht, en uiteindelijk een winst behaald
van 898 EUR !"
- "En is er dan niemand geweest die geprotesteerd heeft ?"
- "Alleen maar de winnaar. Maar ik heb hem onmiddellijk zijn 2 EUR
teruggegeven, en klaar was kees !"


Epiloog : Ondertussen zijn de jaren voorbijgegaan. Didier is groot
geworden. Hij is nu minister van financiën .

We leven nog hoor!

Het is een hele poos geleden dat ik hier nog iets neergepend heb. Ik zou liegen als dit enkel te wijten was aan tijdgebrek, deels ontbrak het mij ook aan de zin om dit dagboekje te onderhouden.
Een mens heeft wel andere dingen te doen dan heelder dagen achter de computer te zitten, dat moet ik trouwens al genoeg tijdens de werkweek.
Vanaf vrijdag heb ik weer verlof. Het zal deugd doen.
Vrijdagochtend vertrek ik trouwens weer op reis. Met de wagen naar Hongarije, mijn schoonvader woont daar immers. Zaterdagavond plannen we om daar aan te komen. We hebben ook al een gasthof geboekt voor de nacht van vrijdag op zaterdag, in Oostenrijk net over de Duitse grens.
Mijn schoonzus uit Londen komt ook naar Hongarije voor een week, samen met haar man. Een beetje een familiereünie dus.
We blijven er tot vrijdag 29 juli en dan weer via Oostenrijk en Duitsland naar huis.