Witte overpeinzingen

Kom eens kijken door de ruiten
zie daar is de winter weer
zachte witte vlokjes vallen stilletjes op aarde neer
kijk daar komt een deken van
waar de hele wijde wereld
warmpjes onder slapen kan.

Dit kindergedichtje kwam vanmorgen spontaan in me op als ik buiten stapte onderweg naar werk. Er was niet zo geweldig veel sneeuw gevallen, maar toch net genoeg om de wereld een beetje een feeërieke sfeer te geven. En daar hou ik wel van.
Overmorgen zit ik in de ardennen, wie weet is de wereld daar nog veel witter. Dat zou wel leuk zijn, een stevige wandeling in de sneeuw, ik kijk er al naar uit.

Op de foto zie je mijn autootje, en die staat er nu precies nog zo bij,
ik ben een van de gelukkigen die naar werk kan wandelen.
Alleen ga ik dat de komende dagen even niet doen.

Ze zien mij niet meer tot woensdag.
.